قلب من بدون نقاب

پ.ن: آنقدر خسته ام که فقط‌ی ماساژ حسابی می‌تونه حالم رو جا بیاره

پ.ن: از صبح شش بار جواب آیفون دادم

آنقدر مشتری برای خونه ما و طبقه دومی‌زیاده که خیلی شانس بیارم

تا پنجم بتونم بمونم:)))

پ.ن:تولد دایی کوچیکه بود دو روز پیش

پول کادو دادم

واریزی نه حتی کارت هدیه

پ.ن: من‌ی اخلاق بدی دارم دوست ندارم تو جمع دوستانه

در مورد اطلاعات رشتم حرف بزنم ( مدرکش همین وبلاگ)

گروه دوستانه از اسمش مشخصه

جای حرفای دوستانه

درد و دل کردن‌های خانومانه

بگو و بخنده

چند بار اینو به بچه‌ها گفته بودم

حتی گفته بودم که این اخلاق بد من فقط شامل گروه‌های دوستانه میشه

و با بقیه دوستان همکلاسی و دانشگاهی راحت حرف میزنم

بهشون بر خورد!!!

خلاصه کوتاه اومدم

به نظر من ۹۰ درصد کتاب‌های مثبت اندیشی پایه علمی‌درستی ندارن

خوب اینکه من هی بیام تو‌ی گروه دوستانه بگم این غلطه

این پایه علمی‌نداره

این کج فهمیه!!

کلاس درس که نیست؟؟؟ هست؟؟

شاید به نظر برسه که باید توضیح داد و اطلاعات رو با بقیه شریک شد

ولی به نظر من فقط‌ی کتاب خوب..ی نگاه درست..ی منطق علمی...می‌تونه جای همه این بحث‌ها و بالا پایین کردن‌هارو پر کنه

چقدر دلم میخواد‌ی روز همچین کتابی بنویسم

ی داستان روان و ساده..

پ.ن: کتابی که قرار بود سال ۹۸ بنویسم تموم شده

اما هنوز جا داره برای اصلاح و ویرایش

آنقدر دلم میخواد یکی بخونه و نظرش رو بگه

ولی کی؟؟

گاهی به سرم میزنه که ترجمه کنم دست نوشته‌هام رو

بعد بفرستم برای کسی

بخونه

نظرش رو بگه

حتی فکر کردن بهش قشنگه

پ.ن: دلم برای امید خیلی تنگ شده